Francja

Pokoje mieszczą różne osobiste pamiątki i meble rodziny królewskiej, np. perukę Ludwika XIV i dwie wspaniałe kołdry królowych Marii Teresy i Marii Antoniny. Madame de Maintenon, wdowa po poecie Scarron i druga morganatyczna małżonka Ludwika XIV zamieszkiwała te pokoje w latach 1682-1719.

Park pałacowy
Ogrody założone przez Le Nótre'a w latach 1661 -1668 obejmują obszar około 100 ha. Są bogato ozdobione rzeźbami w brązie i marmurze (częściowo kopie rzeźb antycznych, częściowo własne dzieła XVI i XVII w.). Poniżej wymieniono tylko najbardziej wartościowe: Na tarasie przed traktem środkowym stoją cztery figury z brązu (Bachus, Apollo, Antinous i Sylen) oraz w narożach dwie marmurowe wazy ze wspaniałymi płaskorzeźbami: po stronie północnej Vase de la Guerre - Waza Wojny (1684, Coysevox; zwycięstwo nad Turkami i hołd Hiszpanii), po stronie południowej Vase de la Paix -Waza Pokoju (J.B. Tuby; zawarcie pokoju w Akwizgranie 1668 i w Nijmegen 1678/1679). Położony przed nimi Parterre d'Eau - Parter Wodny posiada dwa podłużne baseny otoczone 24 brązowymi rzeźbami (symbolizującymi rzeki Francji; 1687-1690, bracia Keller). Stąd rozpościera się wspaniały widok na fasadę ogrodową pałacu o długości 580 m i 375 oknach. Poniżej tarasu mieści się oranżeria wzniesiona w r. 1685 według projektu Julen Hardouin-Mansarta, a dalej na południe Piece d'Eau des Suisses - Staw szwajcarski założony przez Gwardię Szwajcarską. Na północ od tarasu prowadzi Allee d'Eau - Aleja Wodna z 22 grupami dzieci i satyrów (1676-1688, Claude Perrault i Charles Le Brun) do Basenu Neptuna z pięcioma olbrzymimi grupami rzeźb (1740, Adam, Bouchar-don i Lemoyne): pośrodku Neptun i Amfitryta na muszli, po obu stronach stany Proteusz i młody Oceanos na morskim jednorożcu, a w narożach bogowie miłości na potworach morskich. Ten zespół rzeźb jest największy w całym Wersalu. Przed wspomnianym tarasem rozciąga się Bassin de Latone - Basen Latony. Nad pięcioma misami z czerwonego marmuru stoi grupa rzeźb (1670, Marsy) przedstawiająca Latonę z jej dziećmi Apollinem i Dianą; naokoło tryskają zamienieni w żaby, jaszczurki i żółwie mieszkańcy Likii (krainy w Azji Mniejszej), którzy tej bogini odmówili wody. Po obu stronach ustawiono wielkie wazy 11 motywach antycznych a w kręgu wokół fontanny kopie rzeźb antycznych (1670). Na południe od basenu znajduje się Sal-I'' des Rocailles - Sala Muszli, otwarta Bala balowa, której ściany ze względów akustycznych wyłożone są muszlami. Na zachód od Basenu Latony przebiega Allee Royale o długości 335 m i szerokości 64 m., na której początku znajdują się grupy rzeźb wzorowane na antyku: po lewej „Kastor i Polluks" (Coysevox), po prawej „Paetus i Arria" (Lespignola). Z tej alei można zboczyć na południe do okrągłych kolumnad, pośrodku których stoi „Porwanie Prozerpiny" (1699, Girardon). l lassin d'Apollon - Basen Apollina zdobi mistrzowska grupa Boga-Słońce na kwailiydze w otoczeniu trytonów, delfinów i potworów morskich (1670, Tuby). Za nim rozciąga się Grand Canal - Kanał Wielki o kształcie krzyża (długość 1558 m, szerokość 62 m), służący za czasów Króla-Słońca do przejażdżki gondolami; na północ od fontanny Apollina znajdowały się domki „małej Wenecji", w której mieszkali pałacowi gondolierzy. Grand Trianon, niewielki pałac zbudowany w r. 1685 na polecenie Ludwika XIV przez architekta Julen Hardouina-Mansarta; kolumnada jest dziełem Roberta de Cotte. Wnętrza zostały wyposażone za Napoleona I w stylu empire - cesarstwa, z zachowaniem dawnej boazerii. Ściany ozdobione są obrazami z XVII-XVIII w.
Dalej na wschód leży pałacyk Petit Trianon zbudowany w latach 1763-1767 na polecenie Ludwika XV dla hrabiny Du-barry (architekt Jacques-Ange Gabriel). Pomieszczenia są całkowicie umeblowane sprzętami z XVIII w.