Francja

Obszerne wnętrze jest podzielone na pięć naw i przypomina przez to wnętrze paryskiej katedry Notre-Dame. Podczas (jdy nawy Notre-Dame są jednakowej wysokości, a nad bocznymi nawami znajdują się empory, w Bourges nawy wewnętrzne są znacznie wyższe od zewnętrznych, nie mają za to empor. Najwspanialszą ozdobą wnętrza są witraże z XIII w. w prezbiterium, mogące współzawodniczyć z witrażami z Chartres. Pod prezbiterium znajduje się krypta (ukończona ok. 1200), która była niezbędna ze względu na spadek poziomu terenu.
Architekturą budowli byli zafascynowani pisarze, w tym Balzac, który opisuje swoje wrażenia takimi słowami: „Olbrzymia katedra spełnia swoją rolę doskonale. Zwiedzający, który błądzi między jej filarami, jest ogarnięty czcią. Czuje nicość człowieka w obecności Boskiej Istoty".

CYTADELA
Nazwa fortecy pochodzi od rzymskiej osady wojskowej, która stała się później ważnym ośrodkiem Wizygotów. W r. 725 Arabowie zdobyli miasto i utrzymali je w swym władaniu przez 25 lat. W czasie wojen Al-bigensów hrabia Carcassonne Raimond IV stanął po stronie kacerzy. Miasto zostało zdobyte przez Krzyżowców. Mieszczanie stali się ofiarami sporu między hrabią i królem. Ludwik Święty polecił zburzyć miasto. Potem założono na regularnym planie nowe podgrodzie. Do czasu ostatecznego przyłączenia Roussillon do Francji, gród Carcassonne utrzyma! swoje znacze-
nie jako panująca forteca graniczna. Potem nastąpił upadek miasta. W XIX w. zamierzano zburzyć mury obronne, ale na szczęście generalny inspektor ochrony pamiątek historycznych ówczesnej Francji, znany pisarz Prosper Merimee (któremu Francja zawdzięcza ocalenie wielu zabytków), wstrzymał prace rozbiórkowe. Staraniem wybitnego architekta, zajmującego się rekonstrukcją zabytków Viollet le Duca i miejscowego archeologa-amatora Cros-Mayrevieille'a, dzięki obywatelskiej inicjatywie przywrócono zabytki Carcassonne do dawnej świetności.