Sala 114. Salon Pokoju (Salon de la Pa^ ix): tu od r. 1710 królowa przyjmowała; gości. Plafon Charlesa Le Bruna przedstawia personifikację Francji na wozie zaprzężonym w gołąbki pokoju. Na obrazie nad kominkiem (1729, Lemoyne) widnieje „Ludwik XV niosący pokój Europie".

Pomieszczenia reprezentacyjne Królowej
Sala 115. Pokój Królowej (Chambre de la Reine): tu znajdowała się sypialnia królowej; tu urodziło się dziewiętnaścioro książąt i księżniczek, wśród nich Ludwik XV i jego dziesięcioro dzieci. Dzisiejsze dekorację (1731-1735) zaprojektowa Robert de Cotte. Na sklepieniu sufitu cztery medaliony z alegorycznymi płaskorzeźbami Francoisa Bouchera (Dobroczynność, Dostatek, Wierność i Mądrość). Pokój wygląda tak, jak w chwil opuszczenia go przez Marię Antoninę 6 października 1789 r. Popiersie królowej na kominku wykonał w r. 1783 Fślix Lecomte, szafka na klejnoty pochodzi z r. 1787.

Sala 116. Sala Szlachty (Piece des Nob-les): tylko dekoracja sufitu tego pomieszczenia, w którym królowa przyjmowała damy dworu, pochodzi z czasów Ludwika XIV. Michel Corneille namalował pośrodku „Merkurego popierającego Sztukę i Naukę", otoczonego przez podobizny Safony (po lewej), Aspazji (po prawoj), Csiseny (po stronie okna) i Penelo-py (naprzeciwko). Klasycystyczna dekoracja ścian pochodzi z czasów Marii An-inniny; z tego czasu pochodzi też umeb-h iwanie wykonane przez Jean-Henri Tiesenera.

Sala 117. Przedpokój Sali Jadalnej (An-iiehambre du Grand Couvert): początkowo pomieszczenie gwardii przybocznej Królowej; służył później jako sala jadalna lodziny królewskiej. 1 stycznia 1764 koncertował tu mały Mozart. I 'ierwotny plafon przedstawiający Marsa /ostał zastąpiony kopią dzieła Le Bruna „Namiot Dariusza". We wnękach bohate-iskie postacie kobiet starożytności (1673, Claude Vignon). Na bocznych ścianach portrety Marii Antoniny pędzla Elżbiety Vigśe-Lebrun.