Francja

Król Ludwik Filip polecił w r.1830 przekształcić Wersal w muzeum historyczne (galerie obrazów), ratując pałac przed upadkiem.
W Galerii Zwierciadlanej ogłoszono 18 stycznia 1871 powstanie Cesarstwa Niemieckiego, a 28 czerwca 1919 podpisano traktat pokojowy z Niemcami. W Sali Kongresowej, mieszczącej się w południowym skrzydle wybierano w latach 1879-1958 prezydentów Francji. Przez bramę, której kraty zdobią gęsto rozsiane lilie burbońskie, dochodzi się przez Place d'Armes do dziedzińca pałacowego. Grupy rzeźb na bocznych filarach symbolizują zwycięstwa Ludwika XIV nad Austrią (orzeł, 1683, dłuta Marsy) i nad Hiszpanią (lew, 1682, dłuta Girardon). Dziedziniec pałacowy składa się z Dziedzińca Ministrów ze skromnymi budynkami królewskich urzędników dworskich i rządowych, mniejszego Dziedzińca Królewskiego z konnym pomnikiem Króla-Słońce (1835, Petitot i Carte-lier) i przyległego do niego Dziedzińca Marmurowego - dziedzińca dawnego pałacu myśliwskiego Ludwika XIII. Stąd po prawej prowadzi droga do parku (druga droga znajduje się przy skrzydle południowym). Tu po prawej znajduje się też wejście do pałacu.

We wnętrzach szczególne wrażenie sprawiają doskonale obrazy na plafonach; przeważająca część wyposażenia wnętrz uległa zniszczeniu podczas rewolucji. Po wejściu do westybulu można po prawej zwiedzić dwie sale z portretami z XV i XVI w.
Sala 1. Dolny westybul kaplicy; płaskorzeźba „Przejście przez Ren Króla-Słońce Ludwika XIV pod Emmerich w r. 1672" Nicolasa i Guillaume'a Coustou, ok. 1730.

Sale 2 do 12 i 13 do 96. Północne skrzydło pałacu między kaplicą pałacową i operą królewską mieściło pierwotnie wielkie apartamenty książęce. W r. 1837 urządzono w nich „galerie historyczne", przy czym zniszczono niemal całkowicie pierwotną dekorację. W pomieszczeniach udostępnionych znowu po r. 1900 przedstawiono dzieje królów francuskich od Henryka III do Ludwika XIV. Dzięki licznym obrazom z czasów Króla-Słońce pokazano historię budowy pałacu.