Sala 111. Salon Apollina (Salon d'Apol-lon): wyjątkowo wspaniała dawna sala tronowa. Posiada plafon pędzla La Fosse „Apollo na wozie słonecznym w towarzystwie pór roku"; od symbolu Apollina wywodzi się przydomek Ludwika XIV - „Król-Słońce". We wnękach obrazy o tematyce antycznej sławią wspaniałość króla: „Koriolan odstępuje na prośbę matki od oblężenia Rzymu" (po lewej), „Augustus ląduje w Misenum" (po prawej), „Aleksander przyjmuje pokonanego króla Indii Porosa" (strona okienna), „Wespazjan buduje Koloseum" (naprzeciw okien). Nad kominkiem jeden z portretów Król-Słońce pędzla Hyacinte Ri-gauda, naprzeciw portret Ludwika XVI pędzla Calleta.
Sala 112. Salon Wojny (Salon de la Gu-erre): na ścianach z wielobarwnych marmurów umieszczono dekoracje z pozłacanego brązu, na ścianie wejściowej olbrzymia płaskorzeźba Coysevoxa „Ludwik XIV koronowany przez Zwycięstwo". Alegoryczny plafon Charlesa Le Bruna wyobraża Francję jako boginię wojny z błyskawicami oraz tarczą z portretem Króla-Słońce.

Sala 113. Galeria Zwierciadlana (Galerie des Glaces): sala, będąca arcydziełem Julesa Mansarta, liczy 73 m długości, 10,5 m szerokości i 13 m wysokości. Służyła przede wszystkim jako przejście i tylko w wyjątkowych przypadkach (audiencje dla posłów, zaślubiny itp.) służyła innym celom. Sala posiada 17 potężnych okien arkadowych, otwierających wspaniały widok na park, a na przeciwległej stronie 17 ślepych arkad z 306 zwierciadłami w miedzianych ramach. Dekorację] sali wykonano pod kierownictwem Charlesa Le Bruna w latach 1679-16841 współpracowali przy niej m.in. Antoinej Coysevox, Le Gros, Jean J. Caffieri, Le-Aspignola.

Sklepienie beczkowe jest ozdobione najpotężniejszym cyklem malarskim Fran-| cji. Środkowy obraz przedstawia Króla-j Słońce jako najwyższego władcę; po obuj stronach w prostokątnych obrazach wyobrażone są zwycięstwa królewskie,! podczas gdy owalne obrazy przedstawiają wprowadzone przez króla reformy.! Nad fryzem głównego gzymsu znajdują się 24 grupy dziecięco pędzla Antoine Coysevox.